Перайсці да зместу

Галоўны судэцкі маршрут

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Маркіроўка маршруту

Галоўны судэцкі маршрут імя Мечыслава Орловіча (поль. Główny Szlak Sudecki imienia Mieczysława Orłowicza, "GSS") — пешаходны горны маршрут, маркіраваны чырвоным колерам, праходзячы ад Сьверадава-Здрую да Прудніка цераз самае цікавае часткі Судэтаў.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

Ідэя маршруту з'явілася на сустрэчы Судэцкай камісыі Польскага татранскага таварыства, яка адбылася 24 кастрычніка 1947. Год пазней пачаліся працы па знакуванні маршруту. У сувязі са 100-годдзем турызма ў Польшчы ў 1973 г., Камісыя горнага турызма Галоўнага ўпраўленя ПТТК дала Галоўнаму судэцкаму маршруту імя Мечыслава Орловіча у знак прызнання яго заслуг для турызма і краязнаўства.

Прабег

[правіць | правіць зыходнік]
Галоўны судэцкі маршрут на карце гор

На працягу многіх гадоў прабег маршрута зменялся. Цяпер пачынаецца ў Сьверадаве-Здрую, праходзіць цераз Ізерскія горы (Высока Копа, 1126 м; Высокі Камень, 1058 м) да Шклярскай-Порэмбы, затым цераз Карконошэ (Вадаспад Каменьчыка, Велькі Шышак – 1509 м, Перавал пад Снежкай – 1389 м) да Карпача; наступныя этапы гэта гары Рудавы Яновіцкія (Скальнік, 945 м) да Кжешава, Каменныя і Чорныя гары да Едліны-Здрую, Савіныя гары (Велька Сова, 1015 м), Сяребраны перавал адлучаючы іх ад Бардзкіх гор. Далей, цераз Вамбежыце, маршрут вядзе ў Сталовыя гары і да судэцкіх курортаў: Кудова-Здруй, Душнікі-Здруй; далей: Aрліцкія і Быстжыцкія гары, вадаспад Вільчкі, Масіў Снежніка, гары Кровьяркі, Лёндек-Здруй, Залатыя гары да Пачкава (дзе на працягу многіх гадоў кончылся на чыгуначным вакзале) і далей цераз Калкаў, Глухалазы, Aпавскія гары да Прудніка[1]. Маршрут абыходзіць некалькі важных судэцкіх пунктаў, уключаючы вяршыны: Снежка і Снежнік.

Даўжыня маршрута гэта каля 440 кілометраў, а час перахода – 104 гадзіны[2].

  • Вышэйпаказаныя назвы гэта пераклад з польскай мовы. Ніжэй арыгінальныя версіі некаторых з іх:

Ізерскія гары – поль. Góry Izerskie, чэшск. Jizerské hory, Карконошэ – поль. Karkonosze, чэшск. Krkonoše, Перавал пад Снежкай – Przełęcz pod Śnieżką, Рудавы Яновіцкія – Rudawy Janowickie, Каменныя гары – поль. Góry Kamienne, чэшск. Meziměstská vrchovina, Чорныя гары – Góry Czarne, Савіныя гары – Góry Sowie, Сяребраны перавал – Przełęcz Srebrna, Бардзкія гары – Góry Bardzkie, Сталовыя гары – поль. Góry Stołowe, чэшск. Stolové hory, Арліцкія гары – поль. Góry Orlickie, чэшск. Orlické hory, Быстжыцкія гары – поль. Góry Bystrzyckie, чэшск. Bystřické hory, Масіў Снежніка – поль. Masyw Śnieżnika, чэшск. Králický Sněžník, Залатыя гары – поль. Góry Złote, чэшск. Rychlebské hory, Апавскія гары – поль. Góry Opawskie, чэшск. Zlatohorská vrchovina

Пешаходны турызм

[правіць | правіць зыходнік]

Маршрут даступны увесь год, хаця некаторыя з яго частак могуць быць зачыненыя ў зімовы перыяд у сувязі з магчымасцю лавін (Карконошэ), а таксама і небяспечных балот (Столовыя гары). Ёсць многа горных прыютаў, ў вядзенні ПТТК (Польскага турыстычнага таварыства). Польскія турбазы абавязаны переначаваць кожнага чалавека, які не ў стане знайсці любое іншае месца, да заходу сонца або ў надзвычайнай сітуацыі, хаця ў прымітыўных умовах.[3]

Галерэя

[правіць | правіць зыходнік]
  • Маркіроўка маршрута на вяршыне Слонечніка (1420 м)
    Маркіроўка маршрута на вяршыне Слонечніка (1420 м)
  • Снежка (1602 м) – найвышэйшая вяршыня каля маршрута
    Снежка (1602 м) – найвышэйшая вяршыня каля маршрута
  • Самотнья – горный прыют ў Карконошах
    Самотнья – горный прыют ў Карконошах
  • Залатыя гары ў усходняй частцы маршруту
    Залатыя гары ў усходняй частцы маршруту

Турбазы

[правіць | правіць зыходнік]
  • Турбаза ПТТК на Стогу Ізерскім (Schronisko PTTK Na Stogu Izerskim)
  • Турбаза Высокі Камень (Schronisko Wysoki Kamień)
  • Турбаза "Каменьчык" (Schronisko „Kamieńczyk”)
  • Турбаза ПТТК на Галі Шреніцкай (Schronisko PTTK Na Hali Szrenickiej)
  • Турбаза Шреніца (Schronisko Szrenica)
  • Турбаза ПТТК "Пад Лабскім пікам" (Schronisko PTTK „Pod Łabskim Szczytem”)
  • Турбаза ПТТК "Адраджэнне" (Schronisko PTTK „Odrodzenie”)
  • Турбаза "Сілезскі дом" (Schronisko „Dom Śląski”)
  • Турбаза ПТТК "Самотнья" (Schronisko PTTK „Samotnia”)
  • Турбаза ПТТК "Стжеха Академіцка" (Schronisko PTTK „Strzecha Akademicka”)
  • Турбаза ПТТК "Над Ломнічкай" (Schronisko PTTK „Nad Łomniczką”)
  • Турбаза ПТТК "Анджеювка" (Schronisko PTTK „Andrzejówka”)
  • Турбаза ПТТК "Зыгмунтувка" (Schronisko PTTK „Zygmuntówka”)
  • Турбаза "Арол" (Schronisko „Orzeł”)
  • Турбаза "Сава" (Schronisko „Sowa”)
  • Турбаза ПТТК "Пастушка" (Schronisko PTTK „Pasterka”)
  • Турбаза ПТТК "На Шчеліньце" (Schronisko PTTK „Na Szczelińcu”)
  • Турбаза ПТТК "Пад Муфлонам" (Schronisko PTTK „Pod Muflonem”)
  • Турбаза ПТТК "Орліца" (Schronisko PTTK „Orlica”)
  • Турбаза ПТТК "Ягодна" (Schronisko PTTK „Jagodna”)
  • Турбаза "На Іглічнай" (Schronisko „Na Iglicznej”)
  • Турбаза ПТТК "На Снежніке" (Schronisko PTTK „Na Śnieżniku”)
  • Турбаза ПТТК "Пад Копай Біскупьяй" (Schronisko PTTK „Pod Kopą Biskupią”)

Зноскі

  1. ↑ Warunki przyznania odznaki Główne Szlaki Górskie Polski Архівавана 14 жніўня 2013.
  2. ↑ Warunki przyznania odznaki Główne Szlaki Górskie Polski Архівавана 14 жніўня 2013.
  3. ↑ Regulamin schroniska PTTK(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2015. Праверана 14 чэрвеня 2015.

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]

Бібліяграфія

[правіць | правіць зыходнік]
  • З. Гарбачеўскі: Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza, Варшава 1985
  • Р. Шеўчык: Szlakiem sudeckim, Варшава 2010
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Галоўны_судэцкі_маршрут"